De termen ‘sociale en nieuwe media’ zijn naar mijn idee ontstaan uit de hype die nog steeds heerst rondom webmedia en netwerkplatformen. Online marketing, affiliatiemarketing, Viral marketing, professioneel en interest based knowledge sharing, web twee tot en met 4 punt nul. Het zijn allemaal fenomenen die de zojuist beschreven hype vergroot hebben en des te interessanter maken voor vakgenoten (communicatieadviseurs) en tal van vakgebieden. Vanaf nu zal ik de termen ‘nieuwe en social media’ bewust niet meer gebruiken. In deze blog, beargumenteer ik waarom ik daar zo bewust voor kies en waarom ik vind dat anderen dat misschien ook zouden moeten doen.
Als je het geen nieuwe of sociale media noemt, hoe noem je het dan wel?
Eigenlijk heb ik de juiste (de in mijn ogen meest correct zijnde) terminologie al in de eerste alinea gebruikt. ‘Webmedia en netwerkplatformen’, dat lijkt mij een veel betere beschrijving van het mediafenomeen wat veel mensen bestempelen als ‘nieuw’ of ‘sociaal’. De meest gebruikte voorbeelden van ‘nieuwe media’ zijn namelijk vaak verre van nieuw. Facebook, Twitter en Flickr bestaan nu al een paar jaar, dus wat is er dan nog nieuw aan? Dat een platform als Facebook constant vernieuwd en aangepast wordt, maakt het nog geen nieuw medium. Ook bedrijven vernieuwen en moderniseren constant, maar we noemen Phillips of Sony toch ook geen ‘nieuwe bedrijven’?
Door media te betitelen als ‘sociaal’ wordt naar mijn mening een verkeerde indruk gewekt. Namelijk dat media zoals GeenStijl, Dumpert, Twitter en Facebook ‘sociaal’ zouden zijn. Terwijl ik jullie waarschijnlijk niet hoef te vertellen dat deze media in de ogen van veel mensen, bedrijven of organisaties, snel als asociale media gezien worden. Ik zeg niet dat deze media asociaal zijn, maar dat ze zo wel ervaren of gebruikt kunnen worden. Bedrijven die in de knel komen te zitten dankzij de Tweet van een cabretier,
of dankzij de Tweet van iemand die zich voordoet als medewerker van een bedrijf en het volledig de grond in Tweet,
zal dat als sociaal ervaren worden door de medewerkers en/of werkgevers van het bedrijf?
En maakt dat het medium per definitie asociaal? Nee, want het individu of een groep mensen bepaalt wat hij met de functies van webmedia en netwerkplatformen als deze doet.
Nieuwe thema’s
De kennis over de functie van deze netwerkplatformen binnen en buiten de zakelijke en persoonlijke omgeving, de (communicatie-)theorieën die daaraan te koppelen en/of te vormen zijn, de risico’s die eraan verbonden zijn door gebruik te maken van webmedia en netwerkplatformen. Dat zijn thema’s die nieuw zijn, of op zijn minst nog in de kinderschoenen staan als het om de vorming van theorieën gaat. Thema’s nog volop leven binnen organisaties van over de hele wereld en die zorgen voor avontuurlijke verkenningen binnen het immense, ontastbare landschap van online netwerkplatformen en webmedia. Presenterende of adviserende Social Media ‘experts’, Goeroes en zelfbenoemde professionals op die gebieden, kan je wat mij betreft dan ook met een korreltje zout nemen. Want hoe kan je ‘expert’ zijn op een gebied waar nog zo veel te ontdekken en te beleven valt? Waar zelfs de bekendste communicatieprofessional of medewerker van Facebook moeite mee heeft om het fenomeen van webmedia en netwerkplatformen volledig te bevatten of te doorgronden?
Vandaar dat ik besloten heb om de termen ‘nieuwe en social media’ plaats te laten maken voor de termen ‘webmedia en netwerkplatformen’. Ook al bekt het niet zo lekker, deze termen liggen wel een stuk dichter bij de kernwaarden en –eigenschappen van deze digitale producten en diensten. Zijn jullie het daarmee eens?
Lees ook:
Social media maken van de klant een keizer (Link opent in nieuw venster)