Kent u Airbnb? Zie dit en dat en zus en zo. Als u al niet via ze geboekt heeft, dan gaat u dan zeker een keer doen. Is het niet bij Airbnb, dan wel bij één van haar copycats in de toekomst. Airbnb is een peer-to-peer online marketingorganisatie voor het verhuren en huren van (vakantie)accommodaties over de hele wereld. Airbnb maakte in februari haar cijfers bekend en die zijn fenomenaal. Airbnbn laat een krachtige groei zien over 2012.
Vier miljoen mensen hebben nu Airbnb gebruikt om kamers te boeken kamers, het aantal kamers is meer dan verdubbeld van 120.000 tot 300.000. Het aanbod is meer gevarieerd, ze hebben onder meer vijfhonderd kastelen (zoals die hierboven, een geverifieerde Airbnb-adres) en zelfs tweehonderd boomhutten. Airbnb is een organisatie die de link legt tussen zoeker en vinder. En dankzij de crisis is het meer en meer usance zaken te ruilen en te delen. Zoals uw auto, fiets, paard en locaties zoals huis of parkeerplaats.
Publiek geheim is dat Airbnb diverse overnames heeft gedaan. Zoals Crashpadder, een in Londen gevestigde concurrent, en Localmind, een lokaal crowdsourcing platform. Al met al wordt Airbnb op een mooie waarde geschat van $ 2 miljard dollar. Mooi voorbeeld van ‘collaborative consumption’, van peer-to-peer-marktplaatsen, van het fenomeen ‘shared economy’, hoewel we officieel nog moeten wennen aan het idee. De gemeente Amsterdam wil Airbnb en social selling-sites verbieden, want: illegale verhuur loopt de spuigaten uit. LOL!
Veel shared initiatieven verwacht de komende jaren
2012 was het jaar waarin er veel initiatieven in de branche (?) van shared economy zijn gestart. En dit is slechts het begin. In Europa gaan de komende jaren veel initiatieven van start, groot en klein, vanuit het concept van collaborative services. Een korte rondvraag op twitter en onder ‘friends’ leverde maar weinig ‘gebruikers’ op. Twee vrienden van me gebruiken de overigens zeer succesvolle 500k+ Airbnb app, waarvan één overigens zeer te spreken was over haar zeer goedkope studio in Brooklyn (vijf nachten in juli voor 160 dollar in Brooklyn). Adoptie heeft z’n tijd nodig.
Hoe belangrijk gaat sharing worden? Blijft het dan een consumentending? Gaan we het ook in de b2b-markt zien? Natuurlijk gaan er zakelijke initiatieven ontstaan die gebouwd worden op deze trend die al vanaf 2010 een stijgende curve laat zien. Martijn Lampert van onderzoeker Motivaction heeft research gedaan en schrijft: onderzoek bevestigt dat ook in Nederland een nieuw realisme op komst is. Mensen stellen zich erop in om meer zelf te gaan doen en minder van de overheid te verwachten.
Er zijn dan ook steeds meer voorbeelden te vinden van de nieuwe ruil-, leen- en barterbeweging. Wie een boor of auto nodig heeft, hoeft niet meer naar de bouwmarkt of de autoverhuurder maar zoekt via een app zoals www.spullendelen.nl en www.autodate.nl (vrij naar Zipcar) waar er één in de buurt te leen wordt aangeboden. Ook bijstandsmoeders doen volop mee in de sharing-economie zoals www.tientjes.net. Of als je weer eens voor een weeshuis hebt gekookt, dan kun je het delen met je buren via Thuis Afgehaald. Succesvolle implementaties van peer-to-peer-marktplaatsen zijn ook www.snapgoods.com en hun service Knodes. Knodes is een API voor ‘targeted sharing’. Interessant want ruilen en delen wordt dan ‘intelligenter’.
Uniiverse (ja, met dubbel i) heeft inmiddels haar eerste volle jaar achter de rug en is redelijk gegroeid. Via de site kunnen geregistreerde gebruikers?leden interesses, middelen, tijd, ruimte, kennis en vaardigheden delen. Gratis of om een beetje geld te verdienen. Er is uiteindelijk wel een intermediair nodig als Uniiverse om het dorpse gevoel te creëren om een hark, auto of tijd te delen. Zoals ze zelf zeggen, zoek in je eigen omgeving voor kooklessen of sport-partner.
Hoewel het de ‘sharing economy’ heet, niet alles is gratis. Sommige peer-to-peer-marktplaatsen zijn op transacties gebaseerd. Ergens komt er dus het overboeken van centen in het spel, zoals bij Airbnb. Het succes is niet alleen dat mensen iets met elkaar delen maar dat er dus ook daadwerkelijk al geld aan wordt verdiend. Het is gemakkelijk, betaalbaar en de ‘business case’ is vanwege de lage investering (ruilen, delen) al snel positief.
Van consumentending naar serieuze apps
Ik zei al, het is nog vooral een consumentending, maar ik zie grote kansen voor de b2b-markt. Het succes zal toch moeten blijken uit vertrouwen. Marktplaats vertrouw ik inmiddels wel, maar in het begin had ik ook wat moeite poen over te maken naar iemand die ik niet ken. Wil ik wel ruilen en delen met onbekenden? Zakelijk kan het interessant zijn bepaalde ‘skills’ te delen. Sharing economy is dan een marketingmodel voor bijvoorbeeld zzp’ers en bedrijven die met flexwerkers werken. Het gaat dan allemaal veel sneller en directer omdat je het onderling regelt.
Ik kan een vakantiehuisje boeken zonder al te veel sores bij Airbnb, wie weet wel sneller en makkelijker dan bijvoorbeeld bij Landal. Bij peer-to-peer heb je geen door-geprocedureerde organisaties, met overhead, met vergunningen, met papierwinkels et cetera. Maar ook geen organisaties met garanties en service. Ongetwijfeld gaat onze wetgeving hier wat op verzinnen, kwestie van tijd.
Marktleiders zijn er nog niet. De komende jaren zullen er ongetwijfeld heel wat organisaties starten die peer-to-peer en de shared-economy gaan. Dit zijn organisaties die slechts partijen bij elkaar brengen en snel kunnen handelen. Het past in deze tijd. Vertrouwen we de banken nog wel? Of vertrouwen we elkaar beter?
Toen ontstond Zopa. Zij profiteren enorm van de bankencrisis. Zopa is inmiddels één van de vele peer-to-peer ‘persoonlijke kredieten’ sites zoals Prosper en LendingClub. Het wantrouwen in banken was voor dit soort organisaties de katalysator om van early adopters naar een meer massamarkt te migreren. Gaan we nu met elkaar ook de pensioen, telco en energie regelen?