Via een van de Amerikaanse bloggers die ik volg, las ik het volgende verhaal. Het is een verhaal over het gebruik of misbruik van sociale netwerken en geeft hier een creatieve draai aan waarvan ik graag weet hoe jullie hierover denken. De originele post vind je hier.
Het verhaal begint met een uitnodiging op Facebook van een complete onbekende, voor het gemak John genaamd. John wilde graag vrienden worden en uit wat verdieping bleek dat John een aantal dezelfde interesses had, met wat overeenkomende lidmaatschappen van groepen. De contactgegevens waren dus waarschijnlijk uit dergelijke groepen gehaald. Opvallend was echter dat John diezelfde dag nog zo’n 200 andere vrienden had gekregen. Nu zijn mensen wel vaker populair, maar vaak niet bij zoveel mensen op dezelfde dag.
Meer verduidelijking kwam toen John zijn profiel ging updaten. Al snel volgde het bericht dat zijn nieuwe boek binnenkort uitkwam en je daar heel snel een exemplaar van kon reserveren. Niet lang daarna verscheen een radio interview over een aankomend event. Wat verder ook opviel was een aantal reacties met: “Bedankt voor de uitnodiging, maar wie ben je?”
Op zich is wat John doet een simpele manier om jezelf binnen een sociaal netwerk met dezelfde interesses te profileren. Waar zit dan het probleem van mijn Amerikaanse collega en is er wel een probleem? Het antwoord is volgens mij vrij simpel. Mijn Amerikaanse collega gebruikt zijn Facebook account puur voor zijn vrienden, het uploaden van zijn foto’s en het lezen van zijn berichten. Dat maakt het moeilijk en vaak ongewenst om hem voor marketingdoeleinden te benaderen. Door dit toch te doen wordt zijn gebruikerservaring vaak negatief beïnvloed. De oplossing hiervoor? Word eens geen vrienden met John Smith…