Op kop lopen in de rat race van nieuws betekent inleveren op kwaliteit en het checken van feiten. Wie telkens als eerst het laatste nieuws over de varkensgriep de wereld in wil slingeren, kan niet alle feiten checken. Kiezen voor snelheid is toegeven op kwaliteit en visa versa. Of kan het toch allebei? Vooraan in de rat race met diepgaand en gecheckt nieuws.
Gisteravond discussieerde ik met radiojournaliste Lara Rense (ex-BNR, binnenkort Wereldomroep) en internetjournalist Jaap Stronks in MediaMinds, een podcast van Jaap en mij, daarover. Lara noemde radio als medium waar juist die snelheid en kwaliteit elkaar niet hoeven te bijten. Daar heeft ze zeker een punt. Radio is een snel medium en kan tegelijkertijd direct duiding geven bij het nieuws – een expert is slechts een telefoontje van de uitzending verwijderd.
Het snelle nieuws overlaten aan burgers is onvoldoende
Tegelijkertijd komen tools als Twitter op. Breaking news wordt daardoor ooggetuigen verslagen nog voordat de media überhaupt weten dat het gebeurt. Maar diezelfde ooggetuigen melden ook nieuws dat helemaal geen nieuws blijkt te zijn. Het heeft nooit plaatsgevonden, het gaat om roddels, mist essentiële informatie, er klopt geen hout van.
Is dat erg? Nee. Maar aan een filter heb ik zeker behoefte. En, inderdaad, die filter is in de eerste plaats de gebruiker van tools als Twitter zelf. Desondanks zou ik dan nog een filter willen die nieuwswaardige tweets voor mij selecteert op nieuwswaarde, relevantie en betrouwbaarheid.
Hoe dat vorm moet krijgen, weet ik niet. Jaap had het in MediaMinds over het raten van tweets. Zelf hoop ik op een combinatie van allerlei tools. Een platform dat automatisch een mashup maakt van alle informatie die aanwezig is: tweets, berichten van nieuwswebsites, foto’s ergens op het web, video’s, postings op blogs, relevante infographics, enzovoort.
Wie bouwt een semantisch medium?
Neem de varkensgriep. Op Twitter heeft een of andere Mexicaan het over dode door de varkensgriep – eerder is er nog niets over gepubliceerd. Dit nieuwe semantische medium ontdekt dat bericht. Blijkt het over een betrouwbare twitteraar te gaan: hij had het nog nooit mis. Daarbij heeft een andere twitteraar – waarmee hij niet gekoppeld is – het ook al over die griep. Terwijl de fuzz zich tot nieuws ontwikkelt, zoekt dit medium automatisch naar relevante informatie rondom dit (mogelijke) nieuws. is er op het web betrouwbare informatie te vinden over de kans dat griep van dier op mens over gaat? Hoe gaat dat dan? Is daar een video van? Wat kunnen we tegen zulke griepen doen? Als het een pandemie wordt, wat zijn dan de risico’s? Hoe ging het bij een vorige wereldwijde griepuitbraak? Zijn daar foto’s van? En alles wat we nog meer willen weten zoekt ‘ie ook op – als het al niet eerder geïndexeerd is.
Journalisten waken over het proces. Ze sturen dit medium aan door informatie te filteren. En, natuurlijk, leert deze geautomatiseerde journalist daar weer van. Uiteindelijk wordt het allemaal gepresenteerd in een interactieve en continu bijgewerkte mashup.
Ik droom van zo’n tool. Zou de semantische zoekmachine Wolfram Alpha een eerste stap zijn?