Zoals ik reeds in mijn vorige post over Personal branding heb aangegeven, merk ik dat de term vaak een negatieve klank heeft bij groepen waaraan ik lezingen en workshops geef. Dit negatieve imago komt vooral voort uit het feit dat men personal branding niet goed kent en enkel ziet als kille zelfverheerlijking.
Op zich is het niet zo vreemd dat mensen personal branding vergelijken met zelfverheerlijking, aangezien dit op internet ook vaak het geval is. Regelmatig zie je mensen die met niks anders bezig zijn dan constant te vertellen over zichzelf, en de geweldige dingen die ze presteren.
Maar waar ligt nu de lijn tussen waardevolle personal branding en agressieve zelfpromotie? Op het personalbrandingblog werd daar enkele dagen terug al een discussie over geopend, met als voornaamste conclusie dat Value de scheidsrechter is. Als iemand waardevolle informatieve content levert (value), dan is elke vorm van zelfpromotie toegestaan!
Deels ben ik het hier wel mee eens, personal branding draait in mijn ogen grotendeels om de Value die jij weet toe te voegen aan je omgeving. Dat kan zijn door interessante cases te bespreken, of door het schrijven van blogposts. Toch denk ik niet dat enkel value een waardevol personal brand maakt. Wat ik een beetje mis in de conclusies op het personalbrandingblog is de dialoog. Als je online tijdens het branden van jezelf enkel informatie (al is deze nog zo waardevol) brengt, en niet de dialoog aangaat met je omgeving om zodoende feedback te krijgen en bij te leren, dan ben je in mijn optiek TE zelfgeoriënteerd bezig.
Het lijkt me leuk om de discussie die op het personalbrandingblog is gedaan naar Nederland te halen en hier vorm te geven. Eind deze week zal ik dan een post plaatsen waarin alle meningen van iedereen worden weergegeven, vergezeld door conclusies. De vraag: Waar ligt de scheidslijn tussen waardevolle personal branding en agressieve zelfpromotie?