In de afgelopen maanden is er veel geschreven over de invloed van web2.0 op de branding van producten door marketeers. Op 20 mei van dit jaar verscheen er op Dutchcowboys bijvoorbeeld een artikel over het ‘verliezen van controle over je merk’. Ook op marketingonline verscheen er deze week een artikel met min of meer hetzelfde onderwerp, doch een compleet andere insteek.
Het eerst genoemde artikel gaat uit van het traditioneel branden van een product, waarbij de marketeer de wensen/behoeften van de consument, en de marketingboodschap bepaald. Inmiddels is dit bij de succesvolle bedrijven vaak niet meer het geval. In het betreffende artikel wordt dit verschijnsel omschreven als ‘angstige tijden voor marketeers’ en ‘verliezen van controle over het merk’. Ik ben het hier echter niet mee eens. Ik ben van mening dat de aanwezigheid van web2.0 juist grote kansen biedt voor marketeers die zich bezighouden met branding. De functionaliteiten van web2.0 bieden ze de mogelijkheid veel sneller in te spelen op wensen en behoeften, aangezien deze online voor het oprapen liggen. Er is dus juist geen sprake van verlies van controlemogelijkheden, maar van MEER controlemogelijkheden! En omdat de consument zelf duidelijk aangeeft wat ze wel en niet wil, maakt het de keuze van de marketeer voor de juiste branding nog eenvoudiger ook.
Een brand bestaat abstract gezien uit 4 schrijven, zoals te zien is in de onderstaande verdeling door Kotler. De eerste 3 schalen betreffen echt de productkenmerken en zijn direct te bepalen door de producent, de 4e schaal betreft de branding zoals deze in de ervaring van de consument wordt beleefd. Deze 4e schaal bepaald een steeds groter wordend deel van de brandvalue, te koste van het werkelijke product. Web2.0 maakt deze belangrijke buitenste schaal dus veel eenvoudiger bereikbaar en inzetbaar. Dit geeft marketeers dan ook de kans veel sneller in te spelen op de wensen en behoeften van de consument.
Schalen:
1 = Core benefit (het product)
2 = Tangible product (tastbaarheid, bijvoorbeeld verpakking)
3 = Augmented product (extra productkenmerk, zoals service/levering)
4 = Total product (zoals het overkomt bij de consument; het ‘brand’)
Veel meer kan ik me dan ook vinden in de aanpak van het artikel op marketingonline, waar het veranderen in de methodiek van branding door web2.0 juist als een positief en kansen biedend verschijnsel wordt gezien. Hier wordt tevens gesproken over het meer laten controleren van de branding door de consument zelf. In een tijd dat de consument de branding van een product steeds meer gaat bepalen wordt de rol van de marketeer die verantwoordelijk is voor branding dus anders, en op sommige onderdelen ontlast.
Een eerste vorm van crowdsourcing bij het bepalen van het brandingbeleid op marketingafdelingen lijkt zodoende geboren………