Als de kudde één kant op rent, moet er in die richting wel wat aan de hand zijn. En dus wil ik weten wat er zo bijzonder is aan Pinterest. Voor degenen die het nieuwe social media platform nog niet kennen: Pinterest is een collectie virtuele prikborden. Van alle interessante onderwerpen die je online tegenkomt, kun je afbeeldingen, foto’s of video’s op een van je borden ‘pinnen’ en op die manier met je vrienden delen. Een soort visueel bookmarken dus. Kijkend naar de cijfers vinden veel mensen dat leuk; vorige maand had Pinterest ruim 11 miljoen unieke bezoekers.
Wachtlijst
Goed, besluit ik, ik maak een account aan. Dat gaat echter niet zomaar en dat is meteen de eerste slimme truc van de makers. Als nieuwe gebruiker moet je middels de knop ‘Request an invite’ een verzoek sturen om tot Pinterest te worden toegelaten. Ik ontvang een antwoordmail met de tekst: “Thanks for joining the Pinterest waiting list. We’ll be sure to send you an invite soon.” Alsof ik in de rij sta om die populaire club binnen te komen waar ik al zo veel over heb gehoord. Zou kunnen dat het er niet gezelliger is dan in mijn stamkroeg, maar ja, ik wil er toch een keertje zijn geweest – al is het maar om erover mee te kunnen praten. Een paar uur later krijg ik een mailtje van ‘Ben en zijn Pinterest Team’ met de mededeling: “You’re in!” Joepie, denk ik, Ben heeft mij goedgekeurd! Aan welke toelatingseisen ik heb voldaan is me een raadsel, maar nu het zover is moet ik zeker even naar binnen om te pinnen.
Pin, like, re-pin
Gebruiksvriendelijk is het platform zeker. Ik vind er in ieder geval sneller mijn weg dan destijds op Facebook. Om te beginnen creëer ik wat voor de hand liggende prikborden met de titels ‘Over mezelf’, ‘Mooie boeken’ en ‘Muziek’. Vervolgens ga ik op het internet op zoek naar afbeeldingen die bij mij passen of die ik leuk vind. Ik kies het headerplaatje van mijn blog, een paar afbeeldingen van mijn favoriete boeken, wat foto’s van bands die ik goed vind en pin ze op mijn boards. Pinterest biedt mij ook de optie om een Pin-it Button in mijn bladwijzerbalk te installeren. Daarmee kan ik alles wat ik online tegenkom op momenten dat ik niet toevallig aan het ‘pinteresten’ ben direct op mijn boards zetten. Verder kan ik Pins van anderen ‘liken’, er een commentaar onder plaatsen of ‘repinnen’ op mijn eigen board. Bronvermelding is niet nodig, dat doet Pinterest automatisch voor me.
Vrouwending?
Als ik naar de grote aantallen Amerikaanse Pinboards kijk, zie ik waarom het platform vooral populair is onder vrouwen: de meest bekeken boards hangen vol met foto’s van home made cakes, recepten, weddingplans of home decoration waarop vrolijk versierde cupcakes, trouwjurken, avocado-kip salades en sloophouten kastjes te zien zijn. En kleding, heel veel kleding. Met daaronder comments als ‘Love this hat!’, ‘Adorable little black dress!’ en ‘This is a really comfy sweater!’ Het kan liggen aan mijn Nederlandse nuchterheid of aan het feit dat ik me niet herken in het stereotype vrouw dat alles ‘cute’ of ‘awsome’ vindt, maar ik zie geen toegevoegde waarde in het delen van mijn interieur, kledingsmaak of eetgewoontes. Oftewel: ik hoef niet zo nodig te showen wat ik allemaal heb gekocht of wens te kopen. En koken kan ik sowieso niet.
Stumble aPin
Ik vind Pinterest leuk vanwege een ander soort verslaving: urenlang websurfen. Pinterest voedt deze verslaving voornamelijk door het hoge ‘Stumble upon’-gehalte (voor wie het niet weet: Stumble Upon is een zoekmachine die op basis van jouw interesses foto’s, video’s en websites vindt). Waar Stumble Upon echter random van de ene naar de andere URL switcht die je vervolgens zelf moet wegklikken, zijn alle afbeeldingen bij Pinterest al door anderen op Pinboards georganiseerd en krijg je ze allemaal tegelijk te zien. Daardoor kun je oneindig lang blijven scrollen en kom je steeds weer ander leuk beeldmateriaal tegen.
Booming Ben
In Amerika is Pinterest booming business en wordt het niet alleen als social networking site gebruikt, maar ook als marketingtool. En dat is meteen de tweede slimme zet van de makers. Doordat veel bedrijven hun producten in een Pinterest-etalage zetten – waar vandaan consumenten hun favoriete spullen repinnen – weten ze precies hoe ze op de wensen van hun klanten kunnen inspelen. Social in combinatie met commercie dus. Slimme jongen, die Ben.
Nu jij
Ik ben benieuwd of Pinterest ook in Nederland zo immens populair gaat worden. Tot nu toe heeft nog bijna niemand van mijn vrienden en bekenden een account. Daardoor heb ik slechts drie volgers en ja, dan ben je redelijk snel klaar met het delen van je favoriete boek of band. Maar wie weet komt daar na dit blog verandering in. (p)Interested? Pin it, to begin it!