Conversaties monitoren. Conversaties managen. En vooral: er oprecht deel van uitmaken. Het lijkt de heilige graal te zijn voor bedrijven. Maar als gebruiker ben ik lang niet altijd blij met al die “een-tweetjes” tussen andere gebruikers. Sterker nog: ze verminderen mijn plezier in Twitter, mijn favoriete sociale netwerk. En ze zetten de deur open voor concurrenten Facebook en Google+.
Iedereen die wat langer op Twitter actief is, kent het vast wel: hoe meer mensen je volgt, hoe meer onderonsjes je in je timeline te zien krijgt. Twittergesprekken tussen mensen die je allebei volgt. En van wie je de onderlinge tweets onder ogen krijgt, zonder dat je echt onderdeel bent van de conversatie.
In eerste instantie kan het leuk zijn om op die manier mensen te leren kennen. Maar hoe meer groepjes er in je timeline ontstaan, hoe meer conversaties je opvangt. Ook van mensen die je amper kent of die je om heel andere redenen volgt dan het lezen van tweets met “@dieendie Jij ook slaap lekker!”, openlijke flirts en halfdronken updates bedoeld voor die vriend naast ze aan de bar.
Overhand
Het kan aan mij liggen, maar de laatste tijd lijken dergelijke tweets de overhand te krijgen. Dat is niet helemaal onlogisch, omdat het volgen van een extra tweep een flinke toename van het aantal (onderlinge) tweets in je TL kan betekenen; zie figuur hieronder.
Daarbij lijken de onderlinge tweets ook extra dominant te worden als uitvloeisel van een aantal ontwikkelingen:
- Het aantal mensen dat je volgt neemt toe. Bij veel mensen neemt het aantal volgers toe, maar ook het aantal mensen dat je zelf volgt. De kans wordt daarmee groter dat er onderlinge gesprekken plaatsvinden tussen die mensen.
- Nieuwe mensen die je gaat volgen zijn gerelateerd aan mensen die je al volgt. Vaak zulllen de nieuwe tweeps die je aan je timeline toevoegt gerelateerd zijn aan mensen die je al volgt, zeker als je ze ontdekt o.b.v. RTs, #FFs, e.d.
- Twitter neemt steeds meer de rol over van andere media, zoals e-mail, chat en sms. Kortom, de gesprekken die zich tot voor kort in afgesloten omgevingen plaatsvonden, spelen zich nu af in jouw timeline.
- Onderlinge gesprekjes beslaan relatief veel tweets. Veel tweets met korte teksten (“LOL! En jij dan?”) of juist langere updates verdeeld over meerdere tweets.
Het gevolg van deze ontwikkeling: steeds minder van de berichten in je timeline zijn voor jou bedoeld en waardevol, tenzij je “inner voyeur” heel blij wordt van meeluisteren in andermans heen-en-weertjes.
Op zich is het redelijk makkelijk om iets te doen aan dit (toegegeven: eerstewereld)probleem: strategisch ontvolgen. Door uit een groepje een of twee tweeps te ontvolgen, ontloop je de onderlinge tweetstroom. Maar ja, je bent die mensen niet voor niets gaan volgen. Buiten de onderlinge een-tweetjes met vrienden hebben ze ook nog wel eens wat interessants te melden.
De zoektocht naar relevantie
Daarom is het wachten op het moment dat algoritmes worden ingezet om het belang van tweets te bepalen. Inderdaad, zoals Facebook dat ook doet met je timeline (overigens lang niet altijd tot ieders tevredenheid). Het probleem bij Twitter is echter dat het hiervoor weinig mogelijkheden heeft. Het kent het aantal onderlinge interacties tussen tweeps en clickrates op urls en hashtags, maar mist verdere ‘houvast’.
De belangrijkste reden daarvoor is, dat Twitter sociale structuur mist. Het weet niet wie mijn vrienden zijn die ik al 15 jaar ken, wie mijn collega’s zijn en wie ik alleen online ken.
Het lijkt daarom een kwestie van tijd tot Twitter uit oogpunt van relevantie elementen van een sociale structuur gaat introduceren of er integratie plaatsvindt met netwerken als Google+ of Facebook. Het voordeel bij die integratie is dat deze ook prima kan worden uitgevoerd door een andere partij dan Twitter zelf, zoals de ontwikkelaar van een Twitterclient (bijv. Hootsuite).
En misschien … misschien dat partijen als Google+ of Facebook zelf wel in dat gat springen. Door een overname -beide partijen lijken kapitaalkrachtig genoeg om de huidige valuatie van ca. $8 mld te kunnen ophoesten- of door het integreren en kopiëren van functionaliteiten.
Twitter heeft een groot deel van z’n enorme groei te danken aan de open structuur waarbij je eenvoudig eenzijdig kunt volgen zonder verdere bevestiging van een relatie. Nu het moment lijkt te zijn gekomen dat die structuur contraproductief wordt, is het interessant om te zien welke maatregelen het gaat nemen om relevant te blijven.
Herken je dit “probleem”? Or is it just me?