Wat gebeurt er als je lessen over wis-, natuur- en scheikunde online zet en voor iedereen toegankelijk maakt? Salman Khan kan er mooi over vertellen. Een paar jaar geleden begon hij vanuit Boston z’n nichtjes in New Orleans hulp te geven met hun huiswerk via video’s op YouTube. Andere mensen wisten die lessen ook te vinden en te waarderen. De rest is geschiedenis.
Een paar jaar en investeringen van Bill Gates en Google later is daar Khan Academy en worden de lessen steeds vaker toegepast in het ‘normale’ onderwijs. Tijdens de Web 2.0 Summit die van 17 t/m 19 oktober jl. werd gehouden in San Fransisco, gaf Khan een korte (13 minuten) en inspirerende presentatie over de Academy. “If this does not blow your mind, then you have no emotion.”
Wat punten uit de presentatie uit de rij:
- Omdat alles online gebeurt, kunnen ook alle data worden vastgelegd: hoe lang duurt het om een oefening in te vullen, wat gebeurt er als ze verder gaan, etc. Daardoor kunnen ze voorspellingen doen over het verwachte succes van een specifieke student op andere onderdelen later in het programma.
- Bovengenoemde data stellen Khan Academy ook in staat om A/B-testing toe te voegen. Wat gebeurt er als je het toepast op onderwijs, als je lessen interessanter maakt of andere aanpassingen doet?
- Wat in het huidige onderwijs vaststaat, is hoe lang je ergens over doet, de variabele is hoe goed je het begrepen hebt. Bij Khan Academy is dat andersom: je gaat door tot je een onderwerp volledig hebt begrepen. In zijn woorden: je bouwt ook geen gebouw als het fundament voor 80% af is.
- Een ander aspect is dat precies wordt bijgehouden welke studenten welke onderdelen hebben afgerond en waar ze evt. zijn vastgelopen. Een docent kan bij vastlopers de betreffende student helpen, maar kan ook vragen aan een student die het onderwerp heeft afgerond om dat te doen. Dat leidt ertoe dat de docent-student-ratio, een belangrijke graadmeter van kwaliteit in het huidige onderwijs, minder belangrijk wordt.
- Khan Academy heeft 3,5 mln gebruikers per maand, 6x meer dan het aantal mensen dat is afgestudeerd aan Harvard. Sinds 1636. En dat voor “een fractie van hun budget voor tuinarchitectuur”…
Kijk vooral ook zelf, het is een erg inspirerend verhaal van Salman Khan. Vorige week hadden we het er nog over wat het gebruik van computers met onze hersenen doet. In dit geval lijkt het erop dat het internet een heel groot effect kan hebben. Gelukkig wel!
Voor meer informatie over Khan Academy, hun ontstaansgeschiedenis en hun ambities, lees de artikelen uit Fast Company en Wired van eerder dit jaar.