Twitter is hot, iedereen twittert en tweet. De “Wie, wat, waar’s” van Hyves worden met ziel en zaligheid gevuld met doorgeplaatste tweets. Minister Verhagen van buitenlandse zaken twittert er lustig op los met een gevolg van meer dan 1000 twitterazi en eenzelfde aantal updates. Sterker nog, in de VS werd Barack Obama president dankzij het inzetten van Twitter!
Toegegeven, het geschetste beeld is ietwat, zo niet zwaar overtrokken. Twitter is nog slechts bij een fractie van het Nederlandse publiek doorgedrongen. Schattingen lopen tot zo’n 6000 accounts, waarvan er minder dan 5000 actief zijn. Natuurlijk, de tweets van Maxime Verhagen geven een leuk inzicht in de dilemma’s en activiteiten van onze minister van buitenlandse zaken, maar niet meer dan dat. Bovendien was Twitter slechts een van de vele middelen die Barack Obama gebruikte in zijn scala van ingezette nieuwe media. De mate van belang waarschijnlijk ver achter een enorm budget ingezet in traditionele media en andere nieuwe media als Youtube filmpjes.
Toch valt Twitter op, komt het geregeld voor op de voorpagina van nu.nl en dringt het zo nu en dan zelfs al door in een krantje. Vorige week nog was daar het bericht dat Facebook een bedrag van 500 miljoen dollar in aandelen over heeft voor deze microblogdienst. Los van de discussie over de waarde van aandelen Facebook (en daarmee dus ook de waarde van het bod) een flink bedrag, zeker voor een dienst zonder voorlopig een concreet verdienmodel erachter.
Waar ik naartoe wil is het volgende. Veel mensen horen van Twitter en hebben geen idee waarover het gaat, of zien er totaal het nut niet van in. Aan de andere kant staat een clubje “nieuwe mediaverslaafden” en geïnteresseerden dat de dienst heeft omarmd en stevig gebruik van maakt. En eerlijk is eerlijk, binnen deze groep passeert ook een berg onzin de revue op Twitter, wat de scepsis van die andere groep logischerwijs weer versterkt.
Geïnspireerd door Jeremiah Owyang heb ik daarom een manier gevonden waarop Twitter voor mij werkt en volgens mij voor iedereen kan werken, ook de sceptici onder ons. Zijn uitgangspunt: voeg waarde toe aan het netwerk dat jou volgt. Ik probeer dat op de volgende manier:
1. Ik gebruik Twitter als een filter op feeds. Dat betekent dat ik waarde hecht aan berichten uit mijn netwerk met links naar geplaatste of gelezen blogposts. Omgekeerd doe ik dit ook, de kans bestaat dat jij als lezer deze post leest doordat ik (of iemand anders) deze op Twitter heb gezet.
2. Ik gebruik Twitter voor discussies met, of vragen stellen onder mede vakidioten. Wanneer dit uitdraait op één op één communicatie schakel ik over op direct messages om de rest van mijn netwerk hier niet mee te vervuilen.
3. Wanneer ik een evenement bezoek, naar een open coffee ga, een borrel- of werklocatie bezoek zet ik dit op Twitter, of tweet ik de keynotes van deze activiteit. Meestal ben ik op deze manier ook op de hoogte van andere aanwezigen en hun bevindingen.
4. Wanneer ik tijd heb probeer ik te volgen wat de mensen uit mijn netwerk bezighoudt. Dit kan voor mij weer een inspiratie zijn mezelf in bepaalde onderwerpen in te lezen of bepaalde evenementen ook te bezoeken.
Toch maakt ook deze gebruiksvorm Twitter niet onmisbaar. De stroom aan informatie is oneindig, vandaag’s nieuws is morgen weer oud. Dus mis ik vandaag, dan duik ik met goede moed weer in het Twittergeweld van morgen, desnoods volgende week!