Er zijn grofweg drie groepen koks. De experimentele voorlopers die voor alle nieuwe gerechten en recepten openstaan, de middenmoot die het liefst binnen een beperkt kader experimenteren en waarde hechten aan het vertrouwde en er zijn de koks die wel tevreden zijn en niet zo nodig iets hoeven toe te voegen aan een oud en vertrouwd recept.

De kunst is de middelste groep koks de juiste begeleiding en aanmoediging te bieden en proberen ook de laatste groep hierbij te betrekken. Wel is in die laatste groep het meeste weerstand en een grotere kans dat veranderen gewoon geen optie blijkt.

@Bram: Goed punt. Het is idd zo dat het belangrijk is om verschillende dingen uit te proberen en te leren beheersen. En ik ben ook zeker voor experimenteren en smaakjes proeven! Ik zou dat ook zeker aanraden, maar ik kan mij ook voorstellen dat iemand een door een chef gemaakt recept wil gebruiken.
Persoonlijk heb ik leren koken door te proeven en te leren en tegelijkertijd recepten te volgen en mijn kennis van het proeven daarbij te gebruiken om de recepten aan te passen. Ik denk dat dat ook geldt voor social media als je wilt beginnen met een strategie waar je mee vooruit kunt, maar die je na proeven en experimenteren kunt aanpassen.

Als een kok jou gaat leren koken, zal hij je ieder ingrediënt apart laten proeven. Alleen dan kun je de smaak ervan herkennen en bepalen wanneer je het moet gebruiken.

In die fase zitten veel bedrijven nog: ze proeven aan Twitter, snuffelen aan Facebook en nemen een voorzichtig likje van Hyves. Als ze de smaak eenmaal te pakken hebben (sic), kunnen ze deze gaan toepassen in gerechten.

Natuurlijk kan een kok een recept maken en ervoor zorgen dat je dat recept beheerst. Maar nog beter is als die kok je de ingrediënten en recepten leert kennen, zodat je zelf je eigen draai aan het recept kunt geven.

Want geef toe: iedereen wil toch graag iets “eigens” toevoegen aan een recept? Zelfs als “dat andere beetje” niet van Maggi komt?