Ik ben erg nieuwsgierig naar wat de rol van de pers wordt in de toekomst met betrekking tot de rol van waakhond. Daar zit nog wel steeds potentie, dan is het niet enkel nieuws verspreiden, maar juist nieuws creëren (op een positieve manier). Het zijn deze bedrijven die tenslotte de resources en mankracht hebben om daadwerkelijk onderzoek te doen naar bepaalde gebeurtenissen.

In deze afstemming denk ik dat locatie een heel belangrijk aspect wordt. Waar wordt het nieuws geconsumeerd en welke extra waarde kunnen we zo aan het nieuws bieden. Bijvoorbeeld door een selectie nieuws aan te bieden die relevant is voor de locatie waar je je op dat moment bevindt.

De gebruiker consumeert zijn nieuws immers toch steeds vaker mobiel. In Amerika en Canada zie je bijvoorbeeld al initiatieven van media die hun diensten binden aan Foursquare om zo gebruikers op bais van locatie het meest relevante nieuws aan te bieden.

http://mashable.com/2010/02/12/new-york-times-foursquare/

http://mashable.com/2010/02/09/foursquare-media-deals/

http://www.bright.nl/foursquare-werkt-samen-met-krant

Je stuk raakt denk ik de kenr van de problematiek van nieuwsbedrijven.

Van nieuwsbrenger naar……

Als we kijken naar nieuwsbedrijven in het algmeeen, denk ik zelf ookd at hun waard ekan liggen in het samenvoegen van nieuws, achtergronden, diverse opinies en plaatsen van nieuws in maatschappelijk persepectief.

De pers in zijn algemeenheid zou veel meer een waakhond van de samenleving moeten zijn. Zij hebben als taak om nieuws de juiste ‘lading’ mee te geven. Helaas hebben sommige ‘nieuwsbedrijven’ (& ook politici) zich verloren in het brengen van sensatie en hebebn daarbij het maatschappelijk belang uit het oog verloren.

In een column van Desanne van Brederode ( buitenhof) vertaalde zij het al wel eens mooi: De waarheid mag dan misschien niet strafbaar zijn, maar ‘niet strafbaar’ betekent niet automatisch ‘onschuldig’

Gr
Niels

Eén aspect waarop nieuwsbedrijven zich kunnen onderscheiden en dat jij niet specifiek noemt, is filtering. Er is nu zó veel informatie dat het moeilijk is om te bepalen welk deel ervan belangrijk is (voor jou). De (merk)belofte van een nieuwsuitgever is toch ook dat ze jou het totaaloverzicht bieden.

Helaas wordt daarbij nog veel uitgegaan van wat de uitgever het totaaloverzicht vindt, terwijl er steeds meer tools komen om de gebruikers dat zelf te laten bepalen. Door personalisering en aanbevelingen (“mensen die dit artikel interessant vonden, lazen ook..”) zou de inhoud van een magazine veel dynamischer kunnen.

Zo verbaast het mij dat er nog geen enkel medium een simpele “hou me op de hoogte van dit dossier”-functie lijkt te hebben. Dat kan van groot nieuws (alles over commissie Davids) tot klein nieuws (ik wil weten hoe het afloopt met de slachtoffers van de botsing bij mij op de hoek).

Dat zou zelfs op een meta-niveau kunnen: die personalisering wordt opgebouwd als laag boven de NRC, de Telegraaf, het NOS-journaal en nu.nl. Uit al die bronnen krijg ik het nieuws dat bij mij past. Die rol wil Google (uiteraard) spelen. Het verbaast me niet dat mensen als Murdoch daar bang voor zijn. Maar wel dat ze zelf die rol laten liggen.