@Jorgen: Ha fijn, nuance. Daar had ik in de blog zelf niet al te veel ruimte voor; goed om mijn mening in de reacties te mogen nuanceren. Natuurlijk, er zijn altijd uitzonderingen op de regel. Toevallig had ik het daar op Twitter ook met @freek_janssen over, die een compliment op zijn blog had gekregen van de one and only David Meerman Scott. Hij zou wel gek zijn als hij dat niet aan de rest van de wereld zou laten weten (wat hij natuurlijk ook deed). Maar echte autoriteiten zijn er maar heel weinig. Om elk compliment dat je krijgt te retweeten, dat gaat me wat ver. Het lijkt me logisch dat als je je werk goed doet, je af en toe een compliment krijgt. Het zou slecht zijn als dat niet het geval zou zijn. Maar moet je dan ook elk compliment retweeten? Lijkt me niet.

Dit schrijvend breng mij op de volgende hypothese: mensen die niet zo goed zijn, krijgen misschien maar heel weinig complimenten en willen die weinige complimenten dan juist met de hele wereld delen. En dat werkt dan juist tegen ze (tenminste, dat vind ik).

Dat mijn vergelijking met Kezman niet beresterk is, bestrijd ik. Natuurlijk, good old Kezman wijst inderdaad naar zichzelf, maar dat doet de twitteraar die een compliment retweet indirect ook. Die wijst via de complimentgever zeker ook naar zichzelf: ‘Kiek mij gaan!’

Daarbij vind ik je vergelijking met Kezman niet beresterk. De beste man wijst immers naar zichzelf na een goal, terwijl je door het retweeten van een complimententweet iemand anders naar jou laat wijzen.